"แค่นี้เอง"...เหรอ?

พระอาจารย์ -  ฝึกอยู่อย่างนี้ ทำอยู่อย่างนี้  ไม่ต้องไปคิดว่าจะต้องอะไรมาก ไปค้นหาอะไร วิธีการปฏิบัติอะไร ...ก็แค่นี้ คอยหยั่งคอยดูความรู้สึกในกายตัวเอง ตรงไหนมันชัดก็จับไว้ อยู่อย่างนั้นไว้ ถือไว้ ครองไว้

ส่วนใดที่เป็นอารมณ์ เมื่อรู้ว่ามีอารมณ์อะไรขึ้นมานี่ ...อย่าไปเอามัน อย่าไปจริงจังกับมัน ปัดทิ้งเลย  จะหงุดหงิด จะขุ่นข้อง จะพอใจ-ไม่พอใจ จะรำคาญ พวกนี้ จะเป็นอารมณ์รูทีน

มันเป็นอารมณ์รูทีนระหว่างทำงานหรือพบเจอผู้คน...รำคาญ เบื่อ เซ็ง หงุดหงิด ไม่อยากเห็น ไม่อยากคุย อะไรอย่างนี้ มันเป็นอารมณ์ที่มันขึ้นมา ...ให้เห็น แล้วอย่าไปตาม อย่าไปอยู่กับมัน

ไม่ใช่ห้ามมัน ไม่ใช่ห้ามไม่ให้มันเกิดนะ มันต้องเกิดอยู่แล้วแหละ  แต่ว่าเมื่อรู้แล้วว่ามันเกิดอารมณ์หรือมีอารมณ์นี้อยู่ ...อย่าไปอยู่กับมัน ให้มาอยู่กับกาย

โยม –  เหมือนเวลาเกิดอารมณ์อะไรพวกนี้ แล้วพอเรากลับมาดูตัวเองน่ะครับอาจารย์ มันเหมือนเราแค่ไม่มองมัน แต่มันยังอยู่ตรงนั้นตลอดเลยครับ

พระอาจารย์ –  ช่างมัน

โยม –  แล้วพอพลาดปุ๊บ มันก็กลับมาตลอดเวลาอย่างนี้ครับ

พระอาจารย์ –  คืออย่าไปยุ่งกับมัน ...มันจะหาย หรือมันจะไม่หาย ...มันจะคา นั่นน่ะเขาเรียกว่ามันคา เช่นว่ากลับมาอยู่กับกายแล้วมันยังไม่หายไปไหนใช่ไหม อารมณ์น่ะ

เนี่ย เรียกว่ามันยังคาข้องอยู่ แต่ว่าเราไม่ต้องไปข้องกับมัน  มันจะคาเหมือนดาวค้างฟ้าอย่างนั้น...ก็ช่างหัวมัน

โยม –  บางทีคาเป็นวันเลยครับ

พระอาจารย์ –  เออ ช่างมัน อย่าไปให้กำลังกับมัน คืออย่าไปตบตีมัน อย่าไปไล่มัน แล้วก็อย่าไปนอนอยู่กับมัน ...นี่ เรียกว่าถอยจากมัน แล้วมาอยู่ตรงนี้ หาตรงไหนก็ได้ ที่เป็นกายนี่ เป็นที่อยู่

นี่เขาเรียกว่าอยู่กับศีล ภาษาพระเรียกว่าอยู่กับศีล...ไม่อยู่กับกิเลส ... ถ้าส่วนอารมณ์นี่เราเรียกว่ากิเลส  ถ้าไปอยู่กับกิเลสแล้วเดี๋ยวมันยืดยาวยิ่งกว่านี้  จากที่เป็นวันนี่...จะข้ามชาติไปยังได้เลยนะ

ไม่ใช่แค่เป็นวันเป็นปีนี่ว่านาน ...ไม่นานนะ  เป็นวัน เป็นเดือนนี่ ถือว่าไม่นานนะ ยังเห็นว่าหายได้น่ะ ...แต่ถ้าไปหมกมุ่นจมปลักอยู่ในนั้นน่ะ มันพาข้ามภพข้ามชาติเลย 

เกิด-ตายกันไม่รู้ว่ากี่ชาติ...ก็เพราะว่าคาแค่อารมณ์นี่แหละ ...แค่รักมึงนี่ แค่ความรักในตัวมันที่เห็นนี่ แค่จุดนี้แค่นี้ พาวนเวียนมาหากัน มาเจอกันนี่เป็นแสนๆ ชาติเลย 

ไม่ใช่เรื่องเล่นนะ ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย แค่อารมณ์แค่นี้นะ ...แค่อารมณ์แค่นี้เองเหรอ...เราบอกให้เลย...ใช่  ความผูกพันในอารมณ์แค่นิ๊ดเดียวนี่ พาเกิดตายได้นับแสนล้านชาติเลย

เพราะนั้นการที่เราเห็นว่าคาแค่ชั่วโมง-สองชั่วโมง  แล้วยังเห็นว่า..เออะ เดี๋ยวก็หายไป ดับไป...นี่ ถือว่า ชำระภพชำระชาติได้หลายแสนหลายล้านชาติไปแล้ว

ถึงบอกว่า อย่าประมาทในธรรม ว่า...โหย แค่นี้เอง ไม่เห็นได้อะไรเลย ...เนี่ย มันยังไม่รู้น่ะว่าชำระยังไง มันไม่มีนัมเบอร์ ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่า นี่ มันละได้เป็นแสนๆ ชาติเลยนะ 

เหมือนกับการเกิดตายๆ ของพวกเรานี่...โอ๋ย มันไม่มีประมาณการณ์เลย ไม่มีคำว่ารันนิ่งนัมเบอร์ นับใส่หมายเลขได้เลย ...แล้วยังจะเพิ่มที่ไป ที่หมาย ที่มั่น กันอีกไม่มีประมาณ เนี่ยนะ

เพราะว่าไอ้ความนึกคิดต่างๆ นี่...ที่ดูเหมือนไม่มีอะไร  ดูเหมือน..."เอ๊ย เป็นเรื่องธรรมดา"  นี่...มันไม่ธรรมดาเลยน่ะ กิเลสไม่ธรรมดาหรอก ...ไม่เคยธรรมดาเลย

แล้วเราก็ไปคุ้นเคยกับมันอย่างยิ่ง นั่นแหละ...จนคุ้นเคยกับมันอย่างยิ่ง นั่นแหละ 

คัดลอกโดยตัดทอนมาจาก

คำสอน “พระอาจารย์”

(แผ่น 17) แทร็ก 17/27

http://ngankhamsorn17.blogspot.com/2016/10/1727.html